Vertrouwen
In het therapeutische proces noemen we dit ‘Het Vierkant van Vertrouwen’. Dit gaat over het vertrouwen van de therapeut in zichzelf en in de cliënt en het vertrouwen van de cliënt in de therapeut en in zichzelf. Dit laatste is vaak de zwakste schakel, maar moet toch in minimale hoeveelheid aanwezig zijn. Als een van deze onderdelen ontbreekt gaat de therapie niet werken.
In een goede therapeutische relatie versterkt ‘Het Vierkant van Vertrouwen’ zich in de loop van het proces. Maar het kan soms ook kapot gaan.
Leuk! Een blog schrijven! Maar waarover? Wat vind jij nou interessant?
Door een cliënt kwam ik op het thema ‘vertrouwen’. Wat een mooi onderwerp voor het eerste stukje dat ik schrijf! Net als in een therapeutische relatie begin ik hier graag met het opbouwen van vertrouwen. Daar is wat tijd voor nodig. In eerste instantie moet ik voldoende zelfvertrouwen hebben dat ik überhaupt een stukje kan schrijven en dan moet ik een beetje vertrouwen hebben dat jij het ook zal lezen. Je moet nog maar afwachten of wat ik te melden heb interessant genoeg is om je aandacht vast te houden en je moet genoeg zelfvertrouwen hebben om bijvoorbeeld te reageren. Wat ik erg leuk zou vinden.
Wat zijn nou de belangrijkste oorzaken voor het stukgaan van deze vertrouwensbasis?
Een ervan is oordelen. Op het moment dat een therapeut gaat oordelen over de cliënt zal deze zich terugtrekken. Dit is wat hij kent. Oordelen is wat zijn ouders deden. En dit is ook wat hij met zichzelf is gaan doen. De kritische ouder is de innerlijke criticus geworden. Op het moment dat ik mezelf als therapeut hoor oordelen, neem ik wat ik gezegd heb terug. In mijn privéleven doe ik dat niet altijd. Ik heb niet de ambitie om een heilige te worden en het is al een oordeel als je zegt dat je de kleur van iemands jurk wel of niet mooi vindt. Maar als therapeut probeer ik oordelen te vermijden.
Vertrouwen kan ook stuk gaan door niet goed luisteren en het niet respecteren van de grenzen van de cliënt of van het beroepsgeheim.
Een ander ding is zorgen voor de cliënt. Dan stapt de therapeut in de rol van de verzorgende ouder. Zorgen voor is bijvoorbeeld steeds bellen hoe het met de cliënt gaat of de sessie gratis geven of voor weinig geld. De therapeut ontneemt dan de cliënt de verantwoordelijkheid voor zijn eigen proces.
Veel cliënten hebben vertrouwensissues, je kunt het vertrouwen als therapeut alsnog verspelen, zelfs tot in de laatste sessie. De kans dat de therapie niet goed afgerond kan worden is dan groot. ‘Het Vierkant van Vertrouwen’ heeft constant aandacht en onderhoud nodig. Een oordeel zit in een klein hoekje.
Het is leuk als jullie willen reageren op deze teksten, die niet altijd door mij geschreven zullen worden, maar ook door andere docenten van de School voor Emotieve Therapie. Om te kunnen reageren, heb je het vertrouwen nodig dat het oké is wat je schrijft. Dat er niet over geoordeeld zal worden. Dat je er mag zijn. Je wordt immers gezien en gehoord. Voor mij is dat ook spannend. Jullie kunnen immers ook over mij oordelen. Laten we afspreken dat we niet oordelen in onze reacties naar elkaar toe. Laten we beginnen met een ‘Vierkant van Vertrouwen’.
